Een van de meest controversiële kwesties als het gaat om het serveren van wijn, of dat nu in een restaurant is of thuis, is de temperatuur.
Wijn, aanwezig bij feesten, familiemaaltijden en speciale momenten, is een van de meest emblematische dranken van de mediterrane cultuur. Maar ondanks zijn populariteit heeft wijn een bepaalde complexiteit die velen niet helemaal begrijpen. Eeuwenlang is wijn in verband gebracht met classisme en snobisme, alsof je om ervan te genieten een expert moest zijn of een technische taal vol nuances moest beheersen. Deze perceptie heeft soms tot onzekerheid geleid bij mensen die gewoon een glas willen inschenken en ervan willen genieten zonder al te veel na te denken.
De laatste jaren proberen steeds meer stemmen binnen de wijnsector deze vooroordelen te doorbreken en wijn te verdedigen als een drank voor iedereen. Een van deze stemmen is die van de zussen Alba en Sofía Atienza, de makers van Lacrima Terrae, een project dat werd geboren met de missie om de wereld van wijn dichter bij gewone mensen te brengen en toegankelijk, begrijpelijk en benaderbaar te maken. Hun filosofie is gebaseerd op het wegnemen van barrières en het aanmoedigen van mensen om van een glas te genieten zonder bang te hoeven zijn dat ze “het verkeerd doen”.
Een van de meest fundamentele vragen, en tegelijkertijd een vraag die twijfels oproept bij het serveren van wijn, of dat nu in een restaurant is of thuis, is de temperatuur waarop de wijn moet worden geserveerd. Experts zijn het erover eens dat witte wijn gekoeld moet worden geserveerd om de frisheid te benadrukken, terwijl rode wijn het best tot zijn recht komt tussen 16 en 20 graden. Als de atmosfeer warm is, is het dus aan te raden om de fles een paar minuten te koelen in de koelkast of zelfs in de vriezer voordat je hem op tafel zet. Maar de realiteit is dat in de zomer, of bij bijeenkomsten buiten, de wijn vaak snel opwarmt of dat we niet eens een geschikte plek hebben om hem te koelen.
Het is goed dat er aanbevelingen zijn over hoe de wijn te drinken om de aroma’s beter te kunnen waarderen, maar uiteindelijk blijven het slechts aanbevelingen.
Het is in deze situaties dat er een middel opduikt dat even praktisch als controversieel is: ijs. Voor sommige wijnliefhebbers is het toevoegen van een ijsblokje ketterij, een gebaar dat de essentie van de drank verwatert en breekt met de traditie. Voor anderen is het echter gewoon een logische oplossing om van het glas te kunnen blijven genieten zonder de frisheid te verliezen.
Sofía Atienza zegt dat het niet zozeer belangrijk is om de regels strikt te volgen, maar om zonder vooroordelen van wijn te genieten. “Het is jammer dat veel mensen geen glas wijn met ijs durven te drinken omdat ze denken dat ze iets verkeerd doen, terwijl het juist goed is om ervan te genieten zoals jij het lekker vindt”, legt de expert uit in een van haar recente video’s op sociale netwerken.
Uiteindelijk ben jij degene die het gaat drinken en je moet het doen zoals jij het lekker vindt. Het maakt niet uit wat de wijnpolitie zegt
Het is waar dat ijs de aroma’s kan verzachten en iets kan afdoen aan de intensiteit van de wijn, maar dat betekent niet dat het verboden is. In de woorden van Atienza is de fout niet om ijs toe te voegen, maar om te stoppen met genieten uit angst voor wat anderen zouden kunnen denken. Uiteindelijk gaat het erom dat iedereen de wijn beleeft als een persoonlijke ervaring, zonder complexen of verplichtingen.
En voor degenen die nog steeds weigeren om ijsblokjes in hun glas te doen, zijn er andere effectieve manieren, aanbevolen door experts, om wijn te koelen zonder de eigenschappen ervan al te veel te veranderen. Een van de meest gebruikelijke is om de wijn in een ijsemmer te doen, hoewel het ook nuttig is om de wijn te serveren in glazen die van tevoren in de koelkast zijn gekoeld, waardoor de temperatuur langer behouden blijft. Een andere praktische optie is het gebruik van roestvrijstalen stenen of herbruikbare gel-ijsblokjes, die vooraf gekoeld zijn in de vriezer en waarmee de drank gekoeld kan worden zonder hem te verdunnen. Het enige essentiële, zoals Sofia ons herinnert, is de bereidheid om van de drank te genieten.
