Artsen en diëtisten beweren al lang dat zoete koolzuurhoudende dranken rechtstreeks leiden tot overgewicht en stofwisselingsstoornissen. Maar de nieuwste gegevens uit de Britse database UK Biobank doen twijfels rijzen over de populaire mythe dat de lightversies van deze dranken ‘onschadelijk’ zijn.
Lihe Liu, promovenda aan de Universiteit van Sujou, presenteerde haar werk op het Europese congres voor gastro-enterologen in Berlijn en onderzocht de gewoonten van bijna 124.000 Britten gedurende tien jaar.
De deelnemers aan het onderzoek hadden aanvankelijk geen niet-alcoholische leververvetting (NAFLD), maar dronken regelmatig koolzuurhoudende dranken, zowel gewone als light.
NAFLD is een aandoening waarbij zich vet ophoopt in de lever, niet als gevolg van alcohol, maar door een verstoorde insulinewerking, wat leidt tot ontstekingen, orgaanstoornissen en, in het ergste geval, cirrose.
Uiteindelijk kregen 108 van de 1178 mensen NAFLD en stierven 108 aan leverziekten.
De uitkomst van de analyse is simpel en hard: een glas gewone zoete koolzuurhoudende drank per dag verhoogt het risico op NAFLD met 50 procent.
En als je deze vervangt door een lightversie – met kunstmatige zoetstoffen of helemaal zonder suiker – stijgt dit cijfer tot 60 procent.
Waarom is dat zo? Gewone cola of sprite veroorzaakt een stijging van de suikerspiegel in het bloed, bevordert gewichtstoename en verhoogt het urinezuurgehalte.
Dieetdranken zijn volgens Liu “schadelijk voor de lever, veranderen de darmflora, verstoren het natuurlijke verzadigingsgevoel, stimuleren de trek in zoetigheid en provoceren zelfs de afscheiding van insuline”.
“Dit weerlegt de wijdverbreide opvatting dat light frisdranken onschadelijk zijn”, benadrukt de auteur van het onderzoek.
“Het gebruik ervan verhoogt het risico op NAFLD, zelfs als er slechts één blikje (250 ml) per dag wordt geconsumeerd.”
Liu laat de lezers niet in het ongewisse: de beste oplossing is gewoon water. Het redt niet alleen de lever, maar helpt ook het hart en andere organen om gezond te blijven.
In een tijd waarin de schappen van supermarkten vol liggen met “gezonde” alternatieven, zetten dergelijke conclusies ons aan het denken: is het niet tijd om gewoon een glas water uit de kraan te drinken?
