Theezakjes van polylactide zien er hoogwaardig uit. Maar hoewel ze gemaakt zijn van maïszetmeel, zijn ze niet composteerbaar en kunnen ze nanoplastics afgeven aan het theewater. Dat blijkt ook uit een laboratoriumonderzoek voor het programma Markt.
Echte theekenners bereiden hun thee het liefst met losse bladeren. Zo komt de smaak het beste tot zijn recht. Eenvoudiger en sneller gaat het met een gewoon theezakje met twee kamers van cellulosevezels, dat aan een klein touwtje in de kop of pot wordt gehangen.
Fabrikanten bieden een upgrade op het gebied van theezakjes met piramidezakjes. De thee ligt hier los in een veelvlak, wat zou moeten bijdragen aan een betere smaakontwikkeling. Deze zakjes zijn meestal gemaakt van het plastic polylactide.
Eigenschappen van polylactide
Het plastic wordt niet gemaakt op basis van aardolie, maar op basis van maïszetmeel. En dat wordt met behulp van melkzuurbacteriën in een meerstapsproces omgezet in polylactide. Ook al is maïszetmeel een hernieuwbare grondstof, dat betekent niet dat deze zogenaamde biogebaseerde kunststoffen ook in de natuur voorkomen.
Het is net zo goed plastic als het plastic dat uit aardolie wordt gemaakt, maar met iets andere eigenschappen. Veel fabrikanten adverteren dat hun thee in piramidezakjes van polylactide composteerbaar is, maar raden tegelijkertijd aan om het via het huisvuil weg te gooien. Want op de composthoop of in het milieu vergaat deze kunststof niet. Hij is alleen composteerbaar in speciale, daarvoor ingerichte industriële installaties.
Micro- en nanoplastics in het theewater door polylactide
Een eigenschap van polylactide: bij hogere temperaturen wordt het zacht en geeft het micro- en nanoplastics af aan het theewater. Dat is wetenschappelijk aangetoond. Ook bij een steekproef voor het programma Markt heeft het laboratorium in alle onderzochte thee-infusies met piramidezakjes van polylactide microplastics in verschillende concentraties aangetroffen. Het aantal microplasticvezels lag tussen 200 en 2.000 deeltjes per infusie.
Gezondheidseffecten
De nanodeeltjes die in de thee terechtkomen, kunnen de darmwand binnendringen en blijven zo in het lichaam achter. Welke gevolgen dit heeft voor onze gezondheid, is nog niet helemaal duidelijk. De consumentenbond van Hamburg wijst erop dat andere stoffen zich op de plasticdeeltjes kunnen ophopen en afzetten. Het binnenkrijgen van micro- en nanoplastics brengt daarom gevaren met zich mee en moet zoveel mogelijk worden vermeden.
