Het Europees Parlement heeft woensdag een voorstel goedgekeurd dat het gebruik van termen die traditioneel worden geassocieerd met vlees in plantaardige producten verbiedt. Als het voorstel in de volgende wetgevingsfasen wordt bevestigd, mogen benamingen als “vegetarische hamburger”, “veganistische worst” of “sojabiefstuk” niet meer worden gebruikt.
De stemming van woensdag in het Europees Parlement eindigde met 355 stemmen voor, 247 tegen en 23 onthoudingen.
De maatregel werd gerechtvaardigd als een manier om boeren te beschermen en verwarring bij consumenten te voorkomen, maar zorgt nu al voor controverse onder voorstanders van plantaardige voedingsalternatieven.
Einde van “vegetarische hamburgers” in de EU
De lijst van beperkte termen omvat “biefstuk”, “schnitzel”, “worst”, “hamburger”, “gepaneerd” , ‘eidooier’ en “eiwit”, waarbij het gebruik ervan uitsluitend is voorbehouden aan producten die vlees of eieren bevatten.
“Een worst is een worst. Een worst is niet vegetarisch”, aldus de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Friedrich Merz, die pleitte voor het behoud van de identiteit van traditionele producten.
De Europarlementariërs zijn van mening dat deze verduidelijking nodig is om “de Europese landbouwsector te beschermen” en ervoor te zorgen dat de consument “niet wordt misleid”.
Consumentenorganisaties en milieugroeperingen hebben echter kritiek op het besluit, omdat consumenten al een duidelijk onderscheid maken tussen vleesproducten en plantaardige producten en omdat de maatregel “onnodig en contraproductief” is.
Parallellen met “havermelk”
De Europese Unie legt al soortgelijke beperkingen op in de zuivelsector, waarbij benamingen als “melk”, “boter”, “room”, “yoghurt” en ‘kaas’ uitsluitend zijn voorbehouden aan producten “die door de melkklieren worden afgescheiden”.
Om die reden worden plantaardige dranken zoals “havermelk” of ‘amandelmelk’ op de markt gebracht onder de benaming “plantaardige drank”.
Wat “plantaardig vlees” betreft, moet de verordening nog worden onderhandeld tussen het Europees Parlement, de regeringen van de lidstaten en de Europese Commissie voordat zij in toepasselijke wetgeving kan worden omgezet.
