Het visseizoen begon op 1 oktober om middernacht in het oostelijke deel van het Kanaal, voor de kust. Het zal deze winter geleidelijk aan worden geopend in de buurt van de kust. Het bestand in de Baie de Seine is het best bewaard gebleven. 70% van de verkochte sint-jakobsschelpen wordt in Normandië gevangen.
De discipline heeft zijn vruchten afgeworpen. Al jaren leggen de Normandische vissers zichzelf strenge regels op om het bestand niet uit te putten. Het bestand in de Baie de Seine is vandaag de dag het meest productieve van Europa.
Dit jaar schat Ifremer dat tussen de kaap van Barfleur en die van Antifer “de biomassa van schelpen van de voorgeschreven grootte (110 mm) dit jaar 119.482 ton bedraagt”. Ter vergelijking: in de baai van Saint-Brieuc wordt deze geschat op 70.000 ton.
De schelpdiervissers zijn de zee opgegaan om in de baai van Seine op sint-jakobsschelpen te vissen. Het seizoen is op 1 oktober begonnen.
Deze visgrond is in de zomer het onderwerp van prospectiecampagnes. “We gebruiken een oceanografisch onderzoeksschip”, legt Eric Foucher, bioloog bij de Ifremer-basis in Port-en-Bessin, uit. “Zo krijgen we een beeld van drie jaar en kunnen we een diagnose stellen van de toestand van de visbestanden.” Op basis van deze gegevens stelt het Comité voor de Visserij de regels vast die voor de boten gelden.
De populaties worden als gezond beschouwd. Ifremer heeft echter “een lichte daling van het aantal jonge schelpen (minder dan een jaar oud) ten opzichte van voorgaande jaren geconstateerd. (…) Dit wijst op beperktere vangstvooruitzichten voor het seizoen 2026/27 in de baai van Seine”.
Er is geen reden tot ongerustheid, maar Ifremer beveelt aan “de vangsten niet te verhogen, noch door de visserij-inspanning, noch door de gevangen hoeveelheden, om de stabiliteit van deze populaties op langere termijn te behouden” .
Het probleem is dat de Normandische vissers op volle zee concurrentie ondervinden van hun Britse, Belgische en Nederlandse buren, die niet aan dezelfde regels onderworpen zijn. Deze concurrentie drukt elk jaar op de prijzen.
Vorig jaar bedroeg de gemiddelde prijs die aan de boten werd betaald niet meer dan 2,50 €. “Dat is de prijs van dertig jaar geleden. De sint-jakobsschelp is dus in de loop der tijd in waarde gedaald, terwijl het een hoogwaardig product is“, betreurt Dimitri Rogoff.
De voorzitter van het Comité des pêches de Normandie kan de concurrentie, die hij als oneerlijk beschouwt, niet verkroppen. ”Ik herinner eraan dat wij elke dag levende schelpen aanlanden. Onze Britse collega’s vangen schelpdieren na acht dagen op zee“, betreurt hij. Ze doen ze in bakjes met een houdbaarheidsdatum van drie weken! ”
Om op schelpdieren te mogen vissen, moeten de Normandiërs een vergunning hebben. Het Comité des pêches de Normandie geeft er maximaal 200 uit. Elk jaar is er een wachtlijst.
De vissers moeten zich houden aan minimummaten en vangstbeperkingen (met een maximale hoeveelheid die verschilt naargelang de grootte van de boot). Vissen is niet elke dag toegestaan en in bepaalde zones is het alleen op bepaalde uren toegestaan. Bovendien moeten de schelpdieren elke dag, direct na de vangst, worden aangevoerd: dat is een garantie voor versheid.
Het visseizoen begint pas echt met de opening van de visserij in de strikt wateren vanaf november. Dicht bij de kust zijn de Normandiërs thuis. De schelp uit de Baie de Seine is overvloedig, vlezig en koraalachtig. Er is geen equivalent in de wereld: het is het witte goud van Normandië.
